przystosowana aktywność poznawcza/adapted cognitive activity
Co trzeba wiedzieć?
Koncepcja przystosowanej aktywności poznawczej ma swoje źródło w poszukiwaniu form aktywności, które odpowiadając na potrzeby sensoryczne osoby z GWN będą również odkrywać, zaspokajać i rozwijać jego potrzeby sprawstwa i aktywności własnej.
Dobrze zaplanowana i przeprowadzona jest źródłem napędowym rozwoju poznawczego ucznia z GWN. Kluczowymi pojęciami w metodzie są: zmysł dominujący, pozycja zero, przystosowanie, aktywność własna, schemat sensomotoryczny, gimnastyka umysłowa.
Dlaczego to jest ważne?
W podejściach terapeutycznych oraz metodach stymulacji rozwoju osób z GWN dominują te oparte na zbieraniu doświadczeń sensorycznych, w których stroną aktywną jest nauczyciel/ opiekun. Miarą skuteczności tych oddziaływań jest zadowolenie/ uśmiech dziecka. Brak jest obiektywnych, stałych parametrów podlegających ocenie, które można by było rozpatrywać w kategoriach umięjętności. Uśmiech nie może być jedyną wskazówką i miernikiem skuteczności danego podejścia.
PAP umożliwia rejestrację parametrów dodatkowych którymi są m.in: poziom koncentracji, koordynacja wzrokowo ruchowa, rodzaj użytego schematu i jego adekwatność, dostrzeganie skuteczności versus nieskuteczności działania, nastawienie na cel, czas utrzymania pozycji zero, umiejętność powrotu do pozycji zero.
Co można osiągnąć?
Dzięki realizacji metody PAP uzyskuje się zmianę w funkcjonowaniu ucznia w sferach emocjonalnej, poznawczej i motorycznej. Jej efektem jest:
- wzrost aktywności ucznia
- rozwój jego zainteresowań
- świadomość własnych działań
- sprawstwo, przeżycie sukcesu, samodzielność
- pojawienie się nowych umiejętności motorycznych i sensomotorycznych
- aktywność własna
- lepsza jakość realizowanej opieki
- wyższa jakość życia podopiecznych
SZKOLENIE REALIZOWANE W FORMIE STACJONARNEJ NA ZAMOWIENIE PLACÓWKI ORAZ ON-LINE